Niets is voor de eeuwigheid....
Dat blijkt maar eens als ik de tuin aanschouw.
Na een winter met zeer strenge vorst, de temperatuur 's nachts was gezakt naar naar beneden de min twintig graden, blijken er vele planten en heesters toch echt het loodje te hebben gelegd.
De kaalslag is het beste waar te nemen bij de rozen.
Geen enkele rozenstruik heeft het overleefd.
We hebben nog wat snoeiwerk gedaan in het voorjaar, maar het was de moeite van de inspanning uiteindelijk niet waard.
Waar eens de rozen zo mooi bloeiden, staan er nu staken met doornen in de de borders.
Er is geen leven meer te bekennen.
Ook vele hortensia's hebben het zwaar te verduren gehad.
De 'Annabellen' doen het slecht, het 'belle' is wel van Anna af
Eerlijk gezegd ben ik er niet zo rouwig om.
'Annabelle' heeft in goeden doen een vervelende eigenschap.
Ze knikt door, door het gewicht van haar imposante bloemhoofd.
Ze moet gesteund worden door van die lelijke staken....
De vijgenboom is ook ter ziele.
Jammer van de zo mooie boom, hij deed het goed.
De bladeren waren ook al zo lollig om naar te kijken.
Een wat vreemdsoortig groen en er groeiden ook nog eens vruchten in de boom.
Voor hovenier A. is het jammer dat alle inspanningen om de 'Wedding Day' roos te redden, uiteindelijk niet hebben geresulteerd in een langjarige overleving van de plant.
We moeten maar eens samen op zoek naar een een sterkere beplanting die de tand des tijds doorstaat....
Opnieuw beginnen met een beter beplantingsschema is beter.
De eeuwigheid is iets voor later!
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten