Na vele overwegingen zijn we er dan toch uit.
We hebben een aannemer en vandaag heb ik de beslissende handtekening gezet!
Dat is altijd een hele stap....
Heb ik er slapeloze nachten van? Neen, dat nu nog nét niet.
Maar het is en blijft een hele verantwoordelijkheid en een grote stap.
Om de handtekening te zetten togen we via de Drentse binnenwegen naar Ruinen.
Daar werden we verwacht door meneer Brand van aannemersbedrijf Jan Coeling.
Daar gaan we dus mee in zee.
Gelukkig had ik al een voorzetje van mijn broer Rob die er interim als timmerman heeft gewerkt.
Hij deed een goed woordje voor dit aannemersbedrijf en de adviezen van Hans Brand deden me besluiten om hen aan te nemen.
Normaliter worden binnenwanden opgetrokken uit gipsplaten.
Daarna komt er een stuukmeneer die de hele zaak netjes afwerkt en dan heb je een wand en een plafond die eigenlijk nog steeds boterzacht zijn.
Waarom zouden we het niet eens anders aanpakken?
Hans stelde voor om houtplaten te nemen in plaats van de geijkte gipsen dingen.
Je kunt de houtplaten mat schilderen, zo kwasten dat de nerven en de knoesten nog zichtbaar zijn of ze gewoon neutraal laten en niet afwerken.
Wil ik wat ophangen, dan kan dat heel simpel, een schroefje en klaar is Sonja.
Zelfs behangen schijnt mogelijk te zijn, maar daar moet je huwelijk wel tegen bestand zijn.....
De heer des huizes, behangen en zijn echtgenote (ik) dat is geen gelukkige combinatie.
Vanmiddag heb ik de houtplaten in levende lijve gezien. Ik vind ze prachtig en ze deden me denken aan mijn opleidingstijd in Epe. Daar hadden we in de ruimte's voor 'beeldende vakken' ook van die wanden en plafonds.
Hout heeft bovendien een natuurlijke uitstraling en dat gaat erg goed samen met mijn producten, wol en andere natuurlijke vezels.
Nu ga ik me even verlekkeren aan tegels voor het sanitair gedeelte.
Ik moet me richten, volges de kenners, op Mosa tegeltjes.
Gelukkig hebben ze die ook in kleurtjes!
De inrichting zal gebeuren met keukenkasten van IKEA.
Lekker veel ladekasten met super veel opbergruimte.
Het komt op frames te staan zodat ik de werkeilanden kan verschuiven naar de muren zodat er een multifunctionele ruimte ontstaat.
Er is nog een hoop werk te verzetten, maar vannacht ga ik lekker opgelucht slapen en ben ik over drie maanden vanaf nu als alles goed gaat, in het bezit van een heuse bedrijfsruimte met alle mogelijkheden om sneller en efficiënter te werken.
De handtekenig staat, ik kan niet meer terug, maar dat voelt goed!
vrijdag 29 juni 2012
Een nieuwe bedrijfsruimte, deel twee
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dat is spannend, zo'n grote werkruimte krijgen, heerlijk om het te zien groeien. Mooi zijn die houtplaten en makkelijk, wij hebben ze ook in de schuur. Van dat behangen ken ik ook, wij zijn hier ook geen goede combinatie, heb ook nergens behang :-). Maar waarom die werkeilanden aan de kant schuiven, is het niet makkelijk om ze op wieltjes te zetten, rijd je ze naar de kant.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel succes met de verbouwing en ik blijf je met een heel nieuwsgierig oog volgen. :-)