Hersenwerk voor honden

"Ach wat een schattig puppy heeft u".
Dat was één van de eerste opmerkingen die ik ooit kreeg toen we aan Mór, de eerste Border Collie, begonnen.
Ik zal u het maar eerlijk vertellen.... we hadden eigenlijk niet zo'n goed beeld van een dergelijk ras wat graag 'wil werken'.
Tuurlijk, we hadden wat boeken gelezen over hondenrassen, veel was er overigens niet beschikbaar en we praten nu over de tijd nog voor het internet.
Maar een boek is altijd anders dan de praktijk.
Je kunt je suf lezen, tegenwoordig uren surfen op het wereldwijde web, maar die hond is in de praktijk namelijk wat anders dan de doorsnee vertegenwoordiger van een bepaald ras.

Nu quote nummer twee, nog steeds even actueel als dat ik hem destijds hoorde.
"Een Border Coliie, oh daar moet je heel veel mee wandelen en fietsen, ze hebben veel beweging nodig".
Ik weet niet hoe het met u zit, maar een wandeling met de honden van een uur vind ik wel genoeg.
Er moet ook nog gewerkt worden! Door de bazen wel te verstaan, zij moeten centjes verdienen om die hondenmagen te vullen, rekeningen betalen van de dierenarts en meer van al die zaken die een hond nodig heeft.

Ik kende ooit eens mensen die hun Border Collie op die manier moe dachten te krijgen.
Ze begonnen met een redelijke opbouw van de wandelingen, een pup mag namelijk niet zo lang lopen.
Het wandelen werd uitgebreid tot het lopen van een halve dagmars, dat bleek niet genoeg. De hond was bij thuiskomst nog niet moe. De bazen lagen voor Pampus uitgeteld op de bank.

De benenwagen werd vervangen door de fiets.
Dagelijks werden er tochten met de tweewieler ondernomen die zo'n vier uur duurden.
Het hielp geen snars. De hond was eventjes lichamlijk moe, maar stond alweer na een half uurtje paraat om er weer op uit te gaan.
Gaven ze daaraan geen gehoor, dan had de hond zijn streken wel in petto.
Blaffen totdat ze er horendol van werden, het slopen van het meubilair, het openen van de pedaalemmer en de inhoud onderzoeken op bruikbaar spul, het opjagen van de kat etc.
Uitslapen was er niet meer bij, hun wekker was de hond geworden! Die wekker liep steeds wat eerder af.

Wat moet je met zo'n stierlijk vervelende Border Collie of andere hond die graag zijn hersens gebruikt?
Eigenlijk staat het antwoord al in de bovenstaande zin.
Juist, zet zijn hersens aan het werk.
De commercie speelt daar al heel handig op in.
Er zijn vele 'puzzels' voor honden.
Nee, geen sudoku's of kruiswoordraadsels, maar meestal van hout gefabriekte schuifpuzzels waar hondenkoekjes in gestopt dienen te worden.
Hieronder ziet u een voorbeeld.


Er zijn ook puzzelballen waar hondensnoep in gestopt kan worden.


Best leuke attributen, maar de hond heeft het zo door en dan zit u met die redelijke dure aanschaf in uw maag.
Kortom, uw brein moet ook aan het werk!
U dient creatieve oplossingen te verzinnen om aan de niet aflatende eis van geestelijk vermaak van uw trouwe viervoeter te voldoen.
Tja dat is best een opgave, was iedereen maar zo creatief in het bedenken van lollige hersendenkspelletjes.
Ik ga u steeds een beetje op weg helpen.

We beginnen bij het begin.
Het voeren van uw hond.
Het is zomer, dus het is tuinweer.
Hopelijk heeft u een tuin.
U gaat zijn voer verstoppen in de tuin.
Uiteraard moet u de hond tijdens uw verstoponderneming van zijn voer, binnen laten.
Het moet een beetje stiekem gebeuren, dan wordt het pas spannend!
U gaat naar uw tuin. U neemt zijn voer mee.
Het voer verstopt u op mgelijke en onmogelijke plekken.
In een (half)omgekeerde bloempot.
Onder een struik, of een forse plant.
Achter een hekje of achter een stuk tuingereedschap.
Wat hoger, op een tuinstoel.
Maak het beginnetje makkelijk, steeds moeilijker naarmate de hond verder in de tuin geraakt op zoek naar zijn eten.
U haalt uw hond op en geeft hem de opdracht "ZOEK".
Laat het hem maar uitvogelen.
Wedden dat hij het leuk vindt!
De hersencellen gaan aan het werk.
De hele avond heeft u geen kind meer aan hem.