De 'rekenkamer', deel twee

Vele jaren geleden ben ik opgeleid tot activiteitenbegeleider.
Het beroep stond niet ter discussie. Het was een gegeven dat vooral de oudere medemensen in bijvoorbeeld een verpleeghuis of verzorgingshuis, nu wordt dat overigens vaak aangeduid als 'woon-zorgcentrum', recht hadden op een plezierige vorm van dag/avondbesteding.
Goed dat zei gezegd.
Wat moet u daar nu weer als lezer?

Ik zag deze week een televisie-uitzending waarbij een 'woon-zorgcentrum' als voorbeeld werd genomen voor het moderne 'zorgen voor de oudere mens'.
Te zien was een bejaarde dame, dementerend, die met een medewerkster van de instelling een spelletje pim-pam-pet deed.

Ach het spelletje roept onherroepelijk herinneringen bij u op....
U ziet u zelf nog zitten op zaterdagavond.
Nét in bad of onder de douche geweest, natte haartjes en de gaskachel snorde op een gure herfstavond.
Het hele gezin deed een spelletje.
"Noem een groente met een A". "Andijvie natuurlijk".

In het geval van de bejaarde dame, was de vraag "noem een soort boterhambeleg met een G". Na enig nadenken kwam het antwoord. "Gerookt spek". Wat een vondst!

Een spelletje doen met een bejaarde dame van de woon-zorginstelling in deze reportage, kost de bewoonster letterlijk € 21,00!
Eén-en-twintig euro voor een half uurtje één op één contact.

Ik weet niet hoeveel activiteitenbegeleiders er nog hun werk kunnen uitoefenen, ze zijn vast al wegbezuinigd.
Ook de activiteiten die normaal waren zijn er misschien ook al niet meer...
Niet meer de leuke spelletjesavonden, muziekmiddagen, hobby- en knutselochtenden.

Zelfs voor het gezamelijk eten wordt nu een beroep gedaan op vrijwilligers.
Daar heb ik niet zo'n probleem mee, dat een medemens zich inzet voor anderen, dat is alleen maar een pré.

Ik broed op een plan...
Het is nog volop in wording.
In kleine kring is het al bekend.
Nu maak ik de kring bewust wat groter. Ik hoop namelijk op uw 'feed-back' om dit beginnende idee, ( de kinderschoenen, u weet wel), van de grond te krijgen.

Het heeft te maken met oma's en eventueel ook opa's die kunnen breien, haken en spinnen.
Dat zijn er heel veel!
Het zijn tevens activiteiten die je op hoge leeftijd nog kunt doen.
Geen tuttige dingen maken, maar hippe zaken die verkopen, de opbrengsten kunnen de makers zelf weer investeren in die zaken die ze van belang vinden. Of dat nu extra zorg is, een glaasje wijn bij het eten of een ommetje met een verzorgende, mogelijkheden zijn er zat.
Ze hebben het zelf verdiend met hun eigen garens en brei- en haakwerken.

De weg er naar toe is nog lang. Ik moet alle inns en outs en mogelijkheden nog verder en grondig onderzoeken.
Heeft u suggesties? Laat het mij dan weten.