donderdag 24 december 2009

Winterse beelden





De overvloedige sneeuwval zorgt ervoor dat we de schapen veel en vaak moeten bijvoeren.
Wensleydale Longwool schapen zijn grote eters en er gaat per dag dan ook veel voer doorheen.
Om te beginnen een pak kuilvoer per dag. Onder deze omstandigheden is het nog niet eenvoudig om de kruiwagen gevuld met kuil het land op te rijden. Bovendien staan ze allemaal al te trappelen van ongeduld om als eerste bij de voerruif te zijn. je wordt gewoonweg omver gelopen!
Om mijzelf wat te beschermen tegen al dit geduw van een schaap van een slordige 120 kilo heb ik hulp nodig! En wel van een hond. Meestal neem ik Kate mee voor dit soort klussen maar dat durf ik nu niet aan. Als ze wordt belaagd door de ram, hebben we echt een probleem. De "ritssluiting" in de buik is nog kwetsbaar en een schapenveld is niet de meest ideale plek voor haar op dit moment.
Lucy heeft mij vandaag geholpen. Het werk voor Lucy bestond uit het wegjagen van de schapen bij de ruif en bij de voertrog waar een fikse emmer schapenbrok in geleegd dient te worden.
Lucy heeft amper ervaring in dit werk, maar beschikt wel over enorm veel overwicht op de wollige viervoeters.
Dus Lucy ging aan de lange lijn. Je weet het immers maar nooit, als ze eindeloos de schapen op zou gaan jagen moet ik op een lijn kunnen stappen om haar af te stoppen.
Maar het ging eigenlijk best goed! Na een kort intermezzo waarin ze bezig was met schapenpoep vreten had ze ineens door dat daar die "dingen" stonden die zo fijn kunnen rennen....
Dat heb ik heel even laten gaan. Ik wil dat de schapen respect voor haar krijgen en vooral de ram is een heerschap wat zich niet zomaar gewonnen geeft. Hij verdedigt zijn harem en doet dat met verve.
Na een eerste rondje waardoor de schapen de schrik er goed in hadden zitten en het hazenpad kozen, naar het andere gedeelte van de wei, luisterde Lucy ook goed naar de commando's "af" en "blijf" en "kom hier". Het begin van de schapendrijftrainingen.
Ik kon redelijk op mijn gemak de voerruif vullen en de schapenbrok uitstrooien in de voergoot.
Lucy was van dit alles behoorlijk onder de indruk. In de zin dat ik vanavond "geen kind aan haar heb gehad".
Onze Luus is een bijzonder meidje!! Ik was behoorlijk trots op haar...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten