"Kiss that Frog"..............

Eén van de aardigste mensen in de wereld en één van de meest begenadigde muzikanten is Peter Gabriël.
Wie ooit naar een live optreden van hem en zijn band is geweest, is onder de indruk en heeft ongetwijfeld een fabuleuze avond gehad.

In het rijke oevre van Peter bevindt zich een song genaamd "Kiss that Frog".
U kent vast het sprookje wel van de prinses die een kikker moet kussen.
Ze overwint haar gruwel en kust de kikker die door haar zoen verandert in een prins. Ze leefden nog lang en gelukkig....
Het liedje is gebaseerd op de vertelling van de prinses en de engerd.

Nu komt mijn 'sprookje'.
Deze week wilde ik na een late avond, het regende en het onweerde dat het niet mooi meer was, eindelijk naar bed.
Hond Pat heeft het niet op onweer en het is dan beter om de bui even uit te zitten en dan de slaapkamer op te zoeken om van een welverdiende nachtrust te gaan genieten.

Hond Pat slaapt op de slaapkamer. Zijn angsten zijn beter te controleren als hij vlak bij me is en dan voelt hij zich veilig.
Ik heb ermee leren leven en Pat gaat ergens in een hoekje liggen en ik heb geen last van hem.

Pat heeft een bedritueel.
Hij heeft een kussen in de vorm van een schaap. Het is gemaakt van zachte teddystof en hij gooit het twee maal in de lucht en gaat dan slapen.
De menselijke variant van een paar bladzijden lezen alvorens het schemerlamje uit te doen.
Het schaapkussen gaat al jaren mee. Dat is opmerkelijk want alle stoffen beestjes en pluchen dieren die we ooit hadden, zijn al door zijn toedoen gesneuveld.

Op de slaapkamer was mijn schemerlampje al aan, mijn elektrieke deken stond op standje één, want het is in de slaapkamer al erg koud.
Het schemerlampje geeft een zacht schijnsel en in dit zeer getemperde licht zag ik het schaapkussen naast mijn bed liggen.
'Hm, Pat heeft nu eindelijk een gat gemaakt in de buik van zijn schaapkussen' meende ik.
Ik voelde aan datgene wat ik dacht dat uitpuilende vulling was....
Het voelde koud aan en sprong weg!!!!

Het was een KIKKER!
Gatverderrie en dat in de slaapkamer op tien centimeter van mijn sponde.
Walgelijk.
Ik heb niet heel veel vaststaande principes waar het beesten en beestjes aangaat van het 'enge soort' . Maar één van de principe's is wel dat ik mijn slaapkamer niet deel met kikkers.
Zelfs niet als het stiekem toch prinsen blijken te zijn.
Tot het zoenen van koudbloedige griezels ga ik zeker niet over.
Aanraken is al eng genoeg.

Wat te doen in zo'n geval?
Vangen, maar dat bleek niet goed te lukken.
Met bezem en pan ging het niet.
De kikker sprong gewoon naar een plek waar ik hem nooit kon bereiken.
Namelijk onder het bed.
Al mijn inspanningen liepen op niets uit.

Ik heb de nacht op de bank doorgebracht.
De volgende dag hebben we de zoektocht naar de kikker weer voortgezet.
We hebben het diertje niet meer gevonden.
Waarschijnlijk is hij toch tegen een prinses aangelopen en is hij nu weer een prins.

Tijdens het maken van een kaardvlies heb ik op de IPOD nog even naar
"Kiss that Frog", maar nu in de live uitvoering geluisterd.
Leuk nummer, maar het zal vanaf nu toch met een herinnering aan de ongenode gast aangehoord worden.