The Campaign for Wool

Al jaren zet ik mij (en met mij vele anderen), in voor het (weer) onder de aandacht brangen van wol.
Dat is om heel veel redenen hard nodig, daar kom ik straks op terug.

Nu eerst iets over 'The Campaign for Wool'.
Deze is in 2010 op initiatief van de kroonprins van Groot-Brittannïe opgezet om het product wol weer op de kaart te zetten.
Tevens worden door deze campagne de schapenhouders ondersteund.
Zij zijn immers de medeproducent van de wol.
Zonder de schapenhouders is er simpelweg geen wol.

We zijn nu twee jaar verder en het initiatief rolt zich uit over de planeet.
Door niet aflatende inspanningen van iedereen die zich hier voor inzet.

Zo is er van 6 tot en met 11 november aanstaande de nederlandse wolweek in galerie Droog aan de Staalstraat te Amsterdam.
Heb je tijd, ga dan eens kijken.

Maar waarom is het nu zo belangrijk dat we weer massaal gaan werken met wol?
Ten eerste is het een natuurlijk materiaal.
Het is een grondstof voor mode, textiel, woninginrichting en bouw, denk bij dit laatste aan isolatie met wol, die niet of weinig mileubelastend is.

Ten tweede is het gebruik van andere niet dierlijke of plantaardige vezelsoorten ongelofelijk mileubelastend. Acryl, polyamide en andere chemisch gefabriceerde vezels zijn daarvan voorbeelden.

Het gebruik van wol is een ultieme vorm van recyclen.
Eerst draagt het schaap een wollen jasje, daarna bewerken wij het vachtje en trekken we ons eigen gemaakte jasje of truitje aan.
Wol is een ademend materiaal. Het is comfortabel in het dragen.
Het is warm en het houdt tocht en wind goed tegen.
Ook is het van nature een vuilafstotende vezel.

Wol is bovendien een veelzijdig product voor de hobby- en handwerkmensen.
Er wordt gelukkig steeds meer gedaan op dit vlak met deze vezel en of je nu een enthousiaste spinner bent, graag vilt maakt of wol op een andere hobbymatige manier verwerkt. De meeste mensen zijn dol op wol.
Er zijn vele wolsoorten, het uitproberen van al die soorten dat is juist zo leuk.

En als kers op de taart helpt u ook vaak nog een bijzonder ras in stand houden.
Ook dat is hard nodig, vele schapenrassen worden bedreigd met uitsterven.
Dat is heel jammer, want zo gaan unieke eigenschappen van diverse bijzondere schapenrassen en wolsoorten verloren.

Nu hoor ik vaak dat wol zo duur is...
Tja, het is maar hoe je het bekijkt.
Een bolletje 'wol' van de Zeeman, dit is geen wol maar vaak een garen gemaakt van acryl of polyamide, is natuurlijk iets anders dan een bolletje wol van echte schapenwol.
De kwaliteit van wol ten opzichte van chemisch gefabriceerde garens is dan ook totaal anders.
Wie ooit een kledingstuk heeft gemaakt van wol, weet dat dit vele jaren meegaat.
Een truitje van een goedkoop acryl garentje ziet er na één seizoen dragen vaak niet meer uit.

Hoe kun je bijdragen aan The Campaign for Wool?
Ga naar hun website, heb je zelf een site op het gebied van wolverwerking?
Plaats hun 'banner' op je site.
Volg hen op twitter.
En volg het nieuws op de site, er is nu ook een nederlandse versie.

De ultieme vorm van het steunen van de campagne is natuurlijk als je echte wol verwerkt!

Lang van stof en korte berichten...

Toen ik het bedrijf Kleiendraad enkele jaren geleden ging inschrijven bij de Kamer van Koophandel, werd me geadviseerd om een twitter-account te openen.
"Netwerken, mevrouw dat is de basis voor het moderne ondernemen". Dat werd me verteld.
Ik ben gehoorzaam en sta altijd open voor argumenten, dus ik opende de twitter-account.

Vervolgens had ik me ingeschreven en ik deed er vrijwel niets mee.
'Mijn' blauwe vogeltje,, lag al direct na het uitkomen van zijn ei op zijn ruggetje en stierf een schijnbare langzame dood....

Sneu!! Dat vindt u vast ook.
Ik ben me maar eens gaan storten op het leven inblazen van het blauwe twiitter beestje.

Maar ik vind het lastig. Ik ben van de lange verhalen en niet van de korte zinsneden die het liefste ook nog wat humorvol moeten zijn.
Iedere ochtend sta ik nu in de douche en probeer een nieuwe 'tweet' te bedenken.
Het lukt nog niet zo goed. Wat kun je kwijt in 140 tekens?
Bijna niks.

Maar ik doe mijn best, nooit te oud om te leren.
Dus,

En zie, ik schiet hier ook al tekort, want hoe plaats ik de link nar twitter?
Help mijn blauwe vogeltje, anders sterft het weer een langzame dood.

Werk in uitvoering

Al vier weken lang zijn de aannemer, de installateur en de hovenier bezig om hier een prachtwerkplek te maken.

Dat betekent voor mij dat ik vroeg uit de veren ben. Ik zet tussen mijn bedrijvigheid door, koffie.
Daar worden de boterhammen namelijk mee weggespoeld.
En snotmiljaar, wat eten die bouwers veel zeg !!!!
Plakken brood, die thuis zijn klaargemaakt, met beleg zitten in koelboxen en verdwijnen in de magen van Hans en Ronnie, de bouwers.

De energie verstoken ze hier in het maken van een werkruimte.
Er ligt al een gevlinderde betonnen vloer, een vloerverwarming en er zijn tal van pijpjes die de vloer ontstijgen. Die zijn bedoeld om water enzo af te voeren.

Alle binnen- en buitenwanden staan nu. Ik krijg nu echt het idee dat het wat wordt.
De ruimte voor het kantoor is er, de wc plek (extra groot voor rolstoelgebruikers) en de eerste buitendeur is ook al geplaatst.
Kortom, de vorm is er.

Er zijn al heel wat vrachtauto's geweest om hun lading af te leveren.
Natuurlijk de isolatie, dan de plaatmaterialen en balken.
En afgelopen dagen kwam er dan eindelijk de auto met alle kozijnen en deuren.
Op maat gemaakt en al helemaal voorzien van uitzetbeslag en anti-inbraak gedoe.

Tussendoor kwam er een aardige hovenier met een minikraan.
Die heeft in een mum van tijd twee plantvakken helemaal leeg gemaakt.
Om bij de buitenkant van het gebouw te kunnen, moest er geruimd worden in de tuin.
Op het 'gazon' nou ja dat mag de naam niet hebben... liggen er nu twee stapels.
De één met groenafval en de ander met bruikbare struiken en planten.
Het was een aardige hoveniermeneer die zo lekker naar 'tuin' rook.
Bent u op zoek naar een goede hovenier? Ga af op de lucht.
Hij/ zij moet ruiken naar een combinatie van aarde en planten.
Dat zijn de echte vakmensen.

Iedere avond ga ik nu even kijken in 'mijn' nieuwe werkruimte.
Niets ruikt (afgezien van echte hoveniers) zo lekker als verse balken en plaatmaterialen.
Ik zie steeds meer hoe ik het ga inrichten en de opper van de bouw helpt me ook nog eens met goede ideetjes.

We hebben nog enkele weken te gaan voordat we echt aan de slag kunnen in het nieuwe onderkomen.
Verven, electra aanleggen en meer van dit soort zaken.
Maar we komen er wel.

Keuring

We proberen als verkoper van ruwe wol onze leveranciers één maal per jaar te bezoeken.
Meestal lukt dat wel. Het is altijd een leuk weerzien en er wordt wat afgekletst.

Vandaag mocht ik ook nog eens bij de lammerkeuring van het Gotland Pelsschaap aanwezig zijn.

Een kolfje naar mijn hand, want de keurmeesters hebben én verstand van de dieren én verstand van de wol.

Het keuren van de lammeren is een uiterst serieuze aangelegenheid.
Ieder dier wordt afzonderlijk gekeurd.
Het wordt op een weegplateau gehesen en eerst wordt het gewicht bepaald.
Bovenaan de weegtafel zit een weegmachaniek wat exact het gewicht per dier aangeeft.

Dat wordt genoteerd. Vervolgens wordt er gekeken naar bouw en het karkas van het dier.
Gotland Pelsschapen zijn ( en moeten 'koehakkig' zijn. )

Het karkas is mede bepalend voor het slachtgewicht van het dier.
Was het ras vroeger nogal wat schriel qua bouw, nu is het wat 'ruimer' wat resulteert in meer bevleesdheid.

Dan komt de volgende uitdaging voor de kaurmeesters, het beoordelen van de vacht.
Op de tafel wordt het beestje aan een grondig onderzoek van de vacht onderworpen.

Maar waar let je op als keurmeester zijnde?
Allereerst moet de vacht over het gehele dier uniform zijn.
Dus de lokken moeten van een gelijkvormige structuur zijn over het gehele dier.
Een dichte vacht met een tint die ook nog eens steeds gelijk is, verdient de voorkeur.

De vacht kan medium grijs zijn, 'light grey' of 'dark grey'.
Glans, veerkracht van de lok en stapellengte spelen ook een rol.

Per dier is de de vachtstructuur echt verschillend.
Dat is mooi om te zien.
Ik zag grordijntjes van hele fijne lokken, lokken met een wat bredere stapel en alles wat daar tussen zat.
Het ene grijs is het andere niet!
Ik heb al een aantal dieren gespot die echt zo'n mooie vacht hebben....
Nog even een paar weken wachten en de scheerder komt langs.
Ik mag bij het scheren mijn voorkeuren aangeven en datgene afnemen waar ik belang bij heb.
Het was lastig kiezen vandaag, want ik vond heel veel vachten erg mooi!
Er komen dus prachtige vachtjes aan!

De fokker was in zijn nopjes, terecht, want hij kan met zes rammetjes afreizen naar de volgende rammenkeuring.
Het zal me niets verbazen als hij met minstens één van de rammetjes de eerste prijs in de wacht gaat slepen.

De keurmeesters Marjan en Rica, dank ik hartelijk voor hun deskundige instructie's.
Ik heb weer heel wat pgestoken vandaag.

Kat in de zak...

Een mooier plaatje kon ik niet vinden om dit blogje mee te openen.
Een kat in de zak, een zak waar ook nog 'Sale' op staat.
'Sale' staat voor uitverkoop en voor de verkoop van spullen waar je vanaf wilt.

In Nederland hebben we de alom bekende advertentiesite marktplaats.
Je kunt er van alles verkopen en je weet soms echt niet wat je koopt.
Garantie heb je niet en je moet maar zien of je net aangeschafte spulletjes echt werken.
De spreekwoordelijke kat, piept met zijn kopje al even boven de rand van de zak uit.

Ik krijg via de e-mail nogal eens de vraag of ik weet wat er ontbreekt aan een Louët spinnewiel.
Ik vraag op mijn beurt dan altijd om gedetailleerde foto's.
Soms krijg ik dan een beeld en kan ik mensen van advies dienen.
Wat ontbreekt er aan het wiel, is het te repareren of is het een heilloze weg.
Afgelopen week kwamen er weer twee dergelijke mailtjes binnen.

Veel spinnewielen hebben jarenlang op zolders gestaan, of in vochtige schuurtjes.
Het komt het wiel niet ten goede en vaak ontbreken er vitale onderdelen.
Soms koop je dus alleen maar een frame...

Goed we beginnen met foto nummer één.

U ziet hier een spinnewiel van het merk Louët.
Het type is het meest gangbare model, de S10.
Wat ontbreekt er?
Om te beginnen het trapstokje.
Dat is het onderdeel wat zich normaliter bevindt tussen het trapplankje en de wielplaat.
Daartussen moet een trapperverbindingsstukje, dat was hier stuk.
Bovendien moet het trapstokje rusten in een excentercup.
Het twijnrek ontbreekt, er ontbreken spoelen en een nieuwe snaar en een lagerschaaltje.

Goed dat hebben we gehad.
Foto nummer twee toont het volgende euvel bij een ander spinnewiel van hetzelfde type.

Het afremleertje en de afstelschroef zijn zo versleten en de afstelschroef zo roestig dat dit ook vervangen moet worden.
Bovendien zijn de zogenaamde vluchthaakjes ook verroest. Zo wordt de draad niet goed geleid door de vluchthaakjes.
Dit dient dus ook vervangen te worden.

Nu kiekje nummer drie, dit betreft ook spinnewiel nummer twee.

Onderaan dit model spinnewiel ziet u twee gaatjes, hier moet het twijnrekje in.
Maar dat is niet aanwezig.
Bovendien missen de spoelen en de snaar van het spinnewiel.

De kostenraming voor de ontbrekende onderdelen van beide spinnewielen komen neer op zo'n slordige honderd euro per spinnewiel.
En dan moet het nog helemaal gereviseerd worden en dan is het maar te hopen dat er geen slag in het wiel zit of andere ellende.

De kat neemt nu een aanloop om uit de zak te springen !!!

Er zijn helaas nogal wat mensen die in dergelijke 'koopjes' trappen.
Met een beetje pech zijn ze zelfs nog duurder uit dan als ze een nieuw spinnewiel zouden kopen.
Want voor € 220,- heb je al een spiksplinternieuwe Louët S17.
Dat is weliswaar een bouwpakketje, ongelakt, maar het zet zo eenvoudig in elkaar dat je het binnen een mum van tijd zelf gefixed hebt. En je bent dan verzekerd van een goed lopend spinnewiel met garantie.

In de loop der jaren hebben we nogal wat tweedehands spinnewielen hier de revue zien passeren. De meesten ervan kwamen mee met de cursisten. Meestal was er zoveel met de wielen aan de hand dat we moesten adviseren om toch om te zien naar een nieuw spinnewiel. Houtkachels en vuurkorven branden trouwens uitstekend op Louët framepjes!

Het is een beetje zonde van het geld als u een verkeerde tweedehands aankoop doet.
Dus laat die kat maar fijn in de zak zitten.